عارضه ای که همه تجربه‌ش کردیم، اما با تعداد دفعات و میزان‌های متفاوت!
«سکوت در عین ابتلا» توصیفیه که من برای افرادی که با این عارضه درگیر هستند دارم.
توی این سال‌ها مراجعین زیادی داشتم که درگیر بدخلقی هستند اما با کسی صحبت نمی‌کنند، حتی با افراد دایره‌ی امنشون که می‌تونه شامل پارتنر، دوست یا خانواده بشه.
بیشتر ریشه‌یابی این معضل رو در خودشون جستجو میکنند و مدام با افراد شاد و بشاش خودشون رو مقایسه میکنند.
این مقایسه گاهی با احساس پوچی توأم شده و جلوی لذت بردن ما از زندگی رو می‌گیره!
اما در واقعیت خلق و خو تحت تاثیر فاکتورها و عوامل بسیاریه که نه تنها درونی بلکه دلایل بسیار زیاد بیرونی هستند!
(شمای نازنین تنها مقصر ماجرا نیستی، شما قربانی هستی)
خلق و خو مثل ظرف چای نیست که میزانش دست ما باشه، این هیجانات مختلف همیشه با ما هستند و ما باید بهشون آگاه باشیم.
زندگی درد و رنج داره و مثل آینه روی حال ما تاثیر میذاره. نمی خوایم خلق بد یا افسردگی رو از بین ببریم، مسلما وجود دارند اما باید بتونیم مدیریتشون کنیم!
مثل کاری که نمک توی پخت یه غذای شاهکار انجام میده.
راستی یاد بگیریم به متخصص های این حوزه اعتماد کنیم کمک بخوایم، حرف بزنیم راهکار بگیریم و نذاریم همین چیزای کوچیک تو آینده بشه مشکل بزرگ و بیماری های لاعلاج و صعب‌العلاج جسمی.