در روانشناسی، نظرات بر اساس بی‌طرفی و تا حدی که واقعیت را منعکس می‌کنن، می‌تونن در معتبر بودن متفاوت باشن. یه نظر معتبر روانشناسی، نظری هستش که بی‌طرفانه است و بدون تأثیر از خلق و خوی فردی و با واقعیت‌ها سازگار باشه.
در جامعه شناسی، اغلب با اعتبار و معتبر بودن تحقیقات و نظرات در زمینه‌های اجتماعی سروکار داریم. تو تحقیقات جامعه‌شناختی، معتبر بودن به این معناست که یه آزمون تا چه حدی می‌تونه اونچه را که قصد اندازه‌گیری آن را داره، اندازه‌گیری کنه. یه نظر محترم در جامعه‌شناسی ممکنه نظری باشه که به طور گسترده پذیرفته شده یا توسط اکثریت در یه گروه اجتماعی نگه داشته شده ، اما ممکنه معتبر نباشه چون ممکنه به درستی ماهیت پدیده‌های اجتماعی مربوطه را منعکس نکنه.

فلسفه رویکردِ ساختاریافته‌تری به معتبر بودن، به خصوص تو استدلال‌ها می‌ده.
یک استدلال معتبر، استدلالیه که اگه پیش‌فرض‌های اون صحیح باشن، نتیجه هم باید صحیح باشه. احترام به یه نظر تو فلسفه ممکنه از ساختار منطقی استدلال یا شهرت متفکر ناشی بشه، اما معتبر بودن دقیقاً درباره‌ی ارتباط منطقی بین پیش‌فرض‌ها و نتیجه هستش.
‌منطق یه استدلال معتبر رو یه استدلالی تعریف می‌کنه که در اون غیر ممکنِ پیش‌فرض‌ها صحیح باشن و نتیجه هم غلط باشه. احترام در منطق ممکنه به استدلال‌هایی که به خوبی ساخته شده‌ان و قوانین منطقی رو دنبال می‌کنن، اختصاص داده بشه، اما معتبر بودن یک اصطلاح فنی هستش که به ساختار درونی خود استدلال اشاره می کنه.
بخوام خلاصه بگم، یه نظر محترم نظریه که توسط بقیه مورد احترام قرار می‌گیره، احتمالاً به دلیل اعتبار منبع یا محبوبیت دیدگاه.
یه نظر معتبر از طرف دیگه، نظریه که از نظر منطقی سالمِ، با شواهد پشتیبانی می‌شه و بی‌طرفانه هم تنظیم شده . نظرات می‌تونن هم محترم و هم معتبر باشن، اما یکی لزوماً اون‌یکی را پشتش نداره. احترام می‌تونه ذهنی و فرهنگی تأثیرپذیر باشه، اما معتبر بودن بیشتر درباره پشتیبانی موضوعی، منطقی و شواهدشه.